Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την κυπριακή τραγωδία. Το πραξικόπημα του Ιωαννίδη, η ομιλία του Μακαρίου που ζήτησε στον ΟΗΕ, την επέμβαση της Τουρκίας ως εγγυήτριας δύναμης, η εισβολή του "Αττίλα 1" στις 20 Ιουλίου και του "Αττίλα 2" στις 14 Αυγούστου (με κυβέρνηση εθνικής ενότητας), δεν θα έπρεπε να εξαντλούνται με μια κατάθεση στεφάνων στο μνημείο των πεσόντων αγωνιστών της Κύπρου και μια ομιλία του εκπροσώπου της κυπριακής κυβέρνησης. Θα μπορούσε η ΚΕΠΑ να διοργανώσει εκδηλώσεις μνήμεις, με ντοκιμαντέρ (όπως του Μιχάλη Κακογιάννη) εκθέσεις φωτογραφίες από τις εν ψυχρώ εκτελέσεις Ελληνοκυπρίων στρατιωτών, τις δολοφονίες ηλικιωμένων και παιδιών. Τολμήστε κύριε πρόεδρε της ΚΕΠΑ. Οι νέοι πρέπει να "γευτούν" την ιστορική μνήμη της φριχτότερης προδοσίας του έθνους, μετά την Μικρά Ασία.