breaking news Νέο

Μια εκδρομή στην Ευρυτανία -Γράφει η Αγλαϊ΄΄α Μπούθα

Μια εκδρομή στην Ευρυτανία -Γράφει η Αγλαϊ΄΄α Μπούθα

Συνέχεια από το προηγούμενο

Ο μεγάλος αριθμός των μαθητών του τον υποχρέωσε να δημιουργήσει Σχολή, το ξακουστό "Ελληνομουσείο Αγράφων" όπου εργάστηκε από το 1662-1678. Ο Ευγένιος πέθανε στις 5 Αυγούστου το 1682 στα Βραγγιανά. Οι μαθητές του διακρίθηκαν οι περισσότεροι σε θέσεις ανώτερες, πολιτικές και εκκλησιαστικές. Ο Αναστάσιος Γόρδιος από τα Βραγγιανά, χαρακτηρίστηκε "ο σοφότερος και οσιότερος" λόγιος της εποχής του.

Ο Άγιος Ευγένιος ήταν εξέχουσα προσωπικότητα, στην παιδεία, την ευσέβεια και την αρετή, χωρίς να παραλείψει ποτέ την πλατιά φιλανθρωπική του δράση. Σήμερα ο Σύνδεσμος "Ευγένιος ο Αιτωλός" συνεχίζει από το 1964 τον αγώνα του Μεγάλου Δασκάλου για την πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη των κατοίκων της πόλης και όλης της γύρω περιοχής. Το Πνευματικό Κέντρο του Συνδέσμου στεγάζεται στον περίβολο της Αγίας Τριάδος, στη θέση που τα χρόνια της Τουρκοκρατίας υπήρχε η Σχολή Ευγενίου του Αιτωλού. Ονομάστηκε "Ευγένιος ο Αιτωλός" και σ' αυτό είναι η Βιβλιοθήκη, το Αναγνωστήριο και η Αίθουσα Διαλέξεων.

Στο νεκροταφείο του Καρπενησίου, βρίσκεται ο τάφος της Ευτυχίας Καλύβα, της ηρωίδας της Ρούμελης από το Καλεσμένο.

Το σούρουπο πηγαίνοντας προς το νέο Μικρό Χωριό, γιατί το Παλιό έπαθε κατολίσθηση το 1963, αριστερά τους μακριά είδανε το Κεφαλόβρυσο, τον τόπο που πολέμησε και σκοτώθηκε ο Μάρκος Μπότσαρης.

Σταμάτησαν σ' ένα σταυροδρόμι, μπροστά σ' ένα μεγάλο ξενοδοχείο. Ο ένας δρόμος οδηγεί στην Ι. Μονή Προυσού, αριστερά τους το Μεγάλο Χωριό και ο τρίτος στο ησυχαστήριο της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, που ήταν και ο προορισμός τους.

Κατέβηκαν από το πούλμαν και προχώρησαν πεζοί στο στενό χωματόδρομο, πεντακόσια περίπου μέτρα. Το μοναστηράκι είναι κρυμμένο μέσα στα έλατα. Και μόνο σαν φτάσεις κοντά το ανακαλύπτεις. Το σήμαντρο με το γλυκό του ήχο υποδέχεται τη συντροφιά τους και μπαίνουν σιωπηλά στο Ναό, για τον εσπερινό.

Το βράδυ συγκεντρωμένοι σε μια αίθουσα του ξενοδοχείου φόρανε στη μνήμη τους την ιερότητα της ημέρας (29 Μαΐου 1453) και διάβασαν από το χρονικό της Τατιάνας Σταύρου "Εάλω η Πόλις" την τελευταία Θεία Λειτουργία στο Βυζάντιο, με το μαρμαρωμένο βασιλιά. Απήγγειλαν στίχους του Βερίτη κι έκλεισαν με μια σύντομη βιογραφία της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.

Την άλλη μέρα ξεκίνησαν για το μεγάλο μοναστήρι της Τατάρνας, πάνω στα Άγραφα, στην πλαγιά της αηδονόραχης.

Και πάλι η διαδρομή τους ανάμεσα σε βουνά καταπράσινα, ελατοσκεπασμένα με πλαγιές κομμένες σαν με μαχαίρι, που ανάμεσά τους σχηματίζονται ανοίγματα, κοιλάδες με απλωμένα μικρά χωριά όμορφα, κι όπου κάποτε άνθιζε η ζωή. Τώρα όλα αυτά θυμίζουν μόνο την παλιά τους δόξα. Μοιάζουν σαν παλιοί πύργοι που κλείνουν μέσα τους τα μυστικά μιας περασμένης εποχής.

Μετά από ένα τρίστρατο που οδηγεί σε τρεις απομακρυσμένες κοινότητες, ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος κατεβαίνει χαμηλά, πάντα με στροφές. Στα δεξιά τους υψώνονται τα βουνά και αριστερά τους, χαμηλό σε βάθος μια "λαγκάδα". Στη μέση ένας ποταμός, (ρέμα), χωρίζει τη μια πλαγιά απο την άλλη. Εκεί λοιπόν, 15 χλμ. μακριά από το Καρπενήσι είναι το χωριό Καλεσμένο. Σταμάτησαν στη στροφή πάνω ακριβώς από το χωριό. Προσπάθησαν ν' αγκαλιάσουνε με τα μάτια τους όλη την ομορφιά του. Το Καλεσμένο δεν είναι ένα χωριό συγκεντρωμένο, αλλά χωρίζεται σε άνω Καλεσμένο και Κάτω Καλεσμένο, με διάφορες συνοικίες.

Τριγύρω είναι κι άλλα χωριά: Μοναστηράκι, Γοργιανάδες, Κυψέλη, Στεφάνι, Φιδάκια, Βουτύρο, το Στένωμα και το Παπαρούσι.

Όλα σε αρκετή απόσταση το ένα από το άλλο Απόμακρα είναι η Αρωνιάδα, που στα πόδια της κυλάει ο Μέγδοβας ποταμός. Εδω ήταν ανεπτυγμένη στα παλιά χρόνια η κεραμοποιΐα. Πριν απο χρόνια υπήρχαν και ωραία αρχαιολογικά ευρήματα, μωσαϊκά κ.α. Τώρα από το μέρος εκείνο περνάει η νέα κοίτη του Μέγδοβα.

Ανάμεσα από τις ελατοσκέπαστες πλαγιές που κατεβαίνουν απότομες απο το ψηλά βουνά, σχηματίζονται φαράγγια με καταρράκτες και νεροσυρμές αφροστεφάνωτες.

Κάπου - κάπου βλέπουνε μικρά ισιώματα, το καθ' ένα με τ' όνομά του και την ιστορία του. Να ένα παλιό χάλασμα ψηλά. Λένε πως ήταν εκει το σπίτι του οπλαρχηγού Κόκκινου.

Ένα άλλο ίσιωμα το λένε Παζαράκι, γιατί εκεί έκαναν οι χωριανοί τις εμπορικές τους συναλλαγές και τις συνεννοήσεις τους για το μεγάλο ξεσηκωμό του Γένους.

 

Συνεχίζεται


Σύνδεση Συνδρομητή

Καλώς Ήρθατε! Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας

Να με θυμάσε Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Δεν είστε συνδρομητής; Αίτηση Εγγραφής

Ξεχάσατε τον κωδικό σας

Αίτημα Εγγραφής