Συνέχεια από το προηγούμενο
Μετά απ' αυτή τη φαντασμαγορική διαδρομή ο Λόικ οδηγεί προς το σημείο που ονομάζουν "η άκρη των κυμάτων". Εκει βρίσκεται ένα μεγάλο κυκλικό οικοδόμημα που η οροφή του καταλήγει σ΄ έναν πελώριο κύλινδρο, λίγο σαν τις καμινάδες των εργοστασίων του 20ου αιώνα. Αυτός είναι ο ομφάλιος λώρος που συνδέει τον πυθμένα της θάλασσας με την επιφάνεια. Εδώ ο Λόικ με πολύ προσεκτικές κινήσεις παρκάρει το θαλασσοκίνητο σε θέση που η πόρτα του να έρθει σε απόλυτη εφαρμογή με την πόρτα εξόδου. Οι δυο φίλοι βγαίνουν και κατευθύνονται προς το ασανσέρ. Σε λίγα δευτερόλεπτα βρίσκονται στο χωλ που οδηγεί στο ελικοδρόμιο.
"Τι κίνηση και τι θόρυβος!" λέει ο Λόικ. Κάθε κάτοικος της γης θα παραξενευόταν να τον ακούει να λέει κάτι τέτοιο. Εδώ δεν "κινούνται" παρά μόνο τριάντα άτομα περίπου. Το ραντάρ, ο φάρος, ο έλεγχος των ελικοπτέρων και της ναυσιπλοΐας δεν χρειάζονται παρά μικρή παρέμβαση ανθρώπου για να λειτουργήσουν. Αλλά οι κάτοικοι της θάλασσας συνηθισμένοι στη σιωπή και σε σχετική μοναξιά ενοχλούνται έντονα από τους θορύβους όταν βρεθούν στον ελεύθερο αέρα. Η Καμιλ συνηθισμένη να ζει μια διπλή ζωή, πότε στη θάλασσα πότε στην ξηρά, λέει: "Είναι ωραίο να αισθάνεται κανείς τον ήλιο και τον αέρα πάνω στο σώμα του... Αλλά, για άκουσε, το ελικόπτερό μας φθάνει".
Ο Λόικ έχει ήδη βουλώσει τ' αυτιά του μέχρι να προσγειωθεί το ελικόπτερο απ' όπου σε λίγα λεπτά βγαίνουν ο Θωμάς 18 ετών και η αδελφή του Λουΐζα, 16 ετών, φορτωμένοι με πακέτα.
"Σας φέραμε τυριά, μπιφτέκια και τηγανιτές πατάτες", λέει η Λουΐζα γελώντας. "Μα πιστεύετε αλήθεια ότι θα περάσουμε τις διακοπές μας εκεί κάτω", τολμάει να πει ο Θωμάς. "Εχει ενδιαφέρον", δηλώνει η Καμίλ. "Σας έχουμε ετοιμάσει ένα πρόγραμμα σούπερ για σήμερα. Εμπρος, μπαίνουμε στο Θαλασσοκίνητο".
- Θα κάνουμε μια βόλτα στο χωριό και μετά θα πάμε στο κέντρο. Εκεί εργάζομαι, εξηγεί ο Λόικ παίρνοντας θέση μέσα στο αμάξι.
- Το Κέντρο σας μοιάζει σαν κολοκύθα, του φωνάζει ο Θωμάς.
- Ετσι είναι. Και σε κάθε φέτα της κολοκύθας υπάρχει ένα μικρό δωμάτιο με θέα προς τη θάλασσα. Εκεί μπορούμε να φιλοξενήσουμε μέχρι δώδεκα άτομα. Εκει θα κοιμηθείς. Αλλά πριν απ' όλα θα κάνεις ένα ντους. Είναι σημαντικό. Εδώ πρέπει να πλένεται κανείς δυο φορές την ημέρα αλλιώς μαζεύει μικρόβια με μεγάλη ταχύτητα. Μετά, στο εστιατόριο για φαγητό στις 10π.μ. Μην ξεχνάτε ότι εδώ πρέπει να τρώτε πέντε ως έξη φορές την ημέρα, αλλιώς δεν θα αντέξετε.
Σε λίγο οι τέσσερις φίλοι βρίσκονται σε εστιατόριο όπου απολαμβάνουν ένα νοστιμότατο γεύμα από τραγανιστά φύκια. Ο Θωμάς και η Λουΐζα μένουν άφωνοι από την εκπληκτική θέα που τους προσφέρεται μεσα από τα διαφανή πλαστικά παράθυρα του εστιατορίου. Λίγα μέτρα από το Κέντρο ένα ναυάγιο· μια ισπανική γαλέρα που είναι γεμάτη ζωή καθώς μικρά σμήνη από ψάρια περνούν μεσα από τα κινούμενα φύκια σαν πολύχρωμες αστραπές σ' ένα μπλε κόσμο.
"Αν σας ενδιαφέρει, λέει η Καμίλ, μπορώ να σας προσφέρω έναν περίπατο στον τόπο των θαλασσόβιων. Μπορούμε μάλιστα ν' αρχίσουμε από τη μητέρα μου που είναι από μικρό παιδί φανατική με τη ζωή της θάλασσας. Ασχολείται με τις υδατοκαλλιέργειες του χωριού".
Η πρόταση έγινε αμέσως δεκτή. Και οι τέσσερις φίλοι φόρεσαν την αδιάβροχη στολή που γι' αυτή την περίπτωση είναι εφοδιασμένη μ' έναν ασκό με συμπιεσμένο αέρα.
Με μερικές αργές κινήσεις κάνουν μια βόλτα στο χωριό και καταλήγουν στις υδατοκαλλιέργειες. Με μεγάλα δίχτυα στηριγμένα στο βυθό έχουν περιφράξει άνετους χώρους για διάφορα είδη ψαριών. Εδώ βρίσκονται τα χρυσά μπαρμπούνια, εκει τα πιτσιλωτά καλκάνια και πιο πέρα οι γκριζωπές γλώσσες που κυκλοφορούν μέσα στα φύκια.
- Εδώ βρισκόμαστε στο βασίλειό μου, λέει η μητέρα της Καμίλ. Εδώ αριστερά είναι η δεξαμενή της εκκόλαψης το πιο ευαίσθητο σημείο της ιχθυοτροφίας. Εδώ είναι τα αυγά των μπαρμπουνιών που μας κούρασαν πολύ ώσπου να ανακαλύψουμε γιατί δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν τον κύκλο των 20 ημερών.
- Είναι ωστόσο μια παράξενη ιδέα να χρειάζεται να εγκατασταθεί κανείς κάτω από το νερό για την ιχθυοκαλλιέργεια, λέει η Λουΐζα. Εμένα ο παππούς μου ήταν οστρακοκαλλιεργητής και μεγάλωνε τα στρείδια του ακριβώς κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και τα κατάφερνε πολύ καλά.
- Για μένα, είναι απαραίτητο να είναι κανείς εγκατεστημένος στο δικό τους χώρο και να ζει μαζί τους για να τα βλέπει αληθινά ν' αναπτύσσονται. Είναι σαν να ζητάμε από ένα χωρικό να μεγαλώνει τις αγελάδες του από τη γειτονική πόλη. Πάντως εγώ είμαι λάτρης της υποβρύχιας ζωής από την ηλικία των 9 χρόνων. Όταν ήμουν διακοπές στην Κορσική ενας τύπος που όλοι τον θεωρούσαν σαν λίγο τρελό μας πρότεινε σε μια ομάδα παιδιών να πάρουμε μέρος στην πρώτη δοκιμή ενος υποβρύχιου χωριού. Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο εφευρέτης αυτών των σπιτιών.
Συνεχίζεται
