Γνωστό το ότι είναι πανηγυράκι η Eurovision. Και σε "μορφώνει" κι όλας. Μάθαμε ότι εκτός από τον κάπτεν Νέμο, που ταξίδεψε 20 χιλιάδες λεύγες κατά από την θάλασσα στο μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν, υπάρχει και ΤΟ Νέμο. Τι είναι ΤΟ Νέμο που νίκησε στο πανηγυράκι. Non Binary. Ολοκληρώνει την γραμματική το Νέμο. Αρσενικό, θηλυκό και ουδέτερο. Και εμείς οι οπισθοδρομικοί μείναμε στην Ντάνα Ιντερνασιονάλ. Που ήταν και Ισραηλινή. Στα καθ' ημάς. Ήμουν 10 χρόνων όταν η Μαρίζα Κωχ με την τεράστια φωνή της ερμήνευε το "Παναγιά μου, Παναγιά μου" ένα μοναδικό τραγούδι για τα βάσανα της Κύπρου από τους Τούρκους. Να πω ότι μου άρεσε η Σαττι; Λυπάμαι που θα απογοητεύσω την Σαττι και τους χορευτές της που δήλωσαν...Τούρκοι της Δυτικής Θράκης. Η εισαγωγή πάντως θα μπορούσε να μπει σε ένα τραγούδι του Μπόλιγουντ!