Οι μεγάλες αλυσίδες που αγοράζουν ρούχα με το κιλό, το πλαστικό που κυριαρχεί στα υποδήματα, το βαμβακερό που έχει σβηστεί από τον χάρτη των σημερινών καταναλωτικών συνηθειών, αποδεικνύουν την δυνατότητα επιλογής του Έλληνα σε ποιοτικά ρούχα και παπούτσια!

Κάποτε το ακρυλικό ήταν απαγορευμένο στον εγκέφαλο του καταναλωτή. Χιλιάδες οι βιοτεχνίες με ρούχα, παπούτσια, τσάντες, ζώνες που παρήγαγαν πλούτο στην Βόρειο Ελλάδα. Όλες έκλεισαν εν ριπή οφθαλμού το 1998 με την επιδότηση τους από την κυβέρνηση Σημίτη για την μετεγκατάσταση του στα Βαλκάνια. Και έτσι έμειναν πλέον όνειρο θερινής νυκτός δερμάτινα, εξ ολοκλήρου, παπούτσια και ρούχα μη…πλαστικά.