Συνέχεια από το προηγούμενο
Η Τζένη άπλωσε το χέρι της.
- Είμαι πολύ χαρούμενη που σας συναντώ κυρία…
Η φωνή της έτρεμε. Κατάλαβε με τρόμο ότι η Τζένη ήταν περισσότερο φοβισμένη από την ίδια.
- Ω, σε παρακαλώ, με λένε Βασιλική.
- Και συ είσαι η Ρένα, είπε η Τζένη με πραγματική ζεστασιά στη φωνή της.
- Γεια σου Τζένη. Η γιαγιά και γω πήγαμε για ψώνια. Μετά φάγαμε και πήγαμε και σινεμά.
- Ω, τυχερές.
- Θα ανεβάσω τα ψώνια επάνω. Μετά η Ρένα θα τα φορέσει για να τα δούμε, είπε ο Γιώργος.
Η Ρένα ανέβηκε τα σκαλιά μαζί με το μπαμπά της και η Βασιλική έμεινε με τη Τζένη.
- Κυρία… Βασιλική, είπα στο Γιώργο πως θα ετοιμάσω καφέ μα νιώθω εντελώς αμήχανα.
- Θέλεις να σε βοηθήσω;
- Ω, σας παρακαλώ. Νιώθω άσχημα να ζητάω μα εγώ πίνω μόνο ένα σκέτο καφέ.
- Και θέλεις όλα να είναι καλά σήμερα. Λοιπόν έλα να ετοιμάσουμε. Αγόρασα και φρέσκα γλυκά.
Πήγαν μαζί στην κουζίνα. Η Βασιλική σκέφτηκε πως έπρεπε να είναι προσεκτική. Τότε η Τζένη είπε κάτι και έκανε τη Βασιλική να γυρίσει να την κοιτάξει.
- Ήταν πάντα έτσι όταν ήταν μικρό παιδί;
- Ο Γιώργος; Δεν τον ήξερα τότε.
- Είστε η δεύτερη γυναίκα του μπαμπά του; ρώτησε η Τζένη και το πρόσωπό της κοκκίνησε.
- Δεν σου έχει μιλήσει; Είμαι η πεθερά του. Η Σοφία η γυναίκα του ήταν κόρη μου.
- Ω, λυπάμαι τόσο πολύ. Δεν το ήξερα. Ο τρόπος που μιλά για σας… σας αγαπάει τόσο πολύ.
Η Βασιλική χαμογέλασε. Οι γονείς του Γιώργου ζούσαν στο εξωτερικό τώρα. Ίσως δεν τους είχε αναφέρει.
- Λάθος μου, ψιθύρισε η Τζένη. Όταν ο Γιώργος μου είπε ότι ήταν χήρος, απλά δεν σκέφθηκα…
- Η Ρένα είναι η μόνη μου εγγονή. Είναι ό,τι έχω από την κόρη μου.
Η Τζένη την πλησίασε και της κράτησε το χέρι.
- Πρέπει να είναι όλος ο κόσμος σας υποθέτω.
- Είναι.
- Ελπίζω αν ο Γιώργος και γω…άρχισε να λέει.
- Ο Γιώργος αξίζει να είναι ευτυχισμένος, είπε η Βασιλική. Αν μπορείς να τον κάνεις ευτυχισμένο τότε έχεις την ευχή μου.
Το πρόσωπο της Τζένης φωτίστηκε.
- Είχε δίκιο ο Γιώργος για σας. Είσαστε μια ξεχωριστή κυρία.
Πριν προλάβει να απαντήσει ήρθε τρέχοντας η Ρένα και έτρεξε στην αγκαλιά της γιαγιάς της.
- Γιαγιά είναι έτοιμο το πιάτο μου και η πορτοκαλάδα; Πεινάω.
- Ρώτησε τη Τζένη.
- Είναι έτοιμο;
- Θα σερβίρω τώρα.
- Υπέροχα, είπε ο Γιώργος καθώς κατέβαινε τις σκάλες. Τα έφτιαξες πολύ ωραία Τζένη.
- Δεν τα έκανα εγώ…
- Δεν τα έφτιαξε πολύ ωραία; είπε η Βασιλική. Και θα πρέπει να ντρέπεσαι Γιώργο. Κάλεσες τη Τζένη για καφέ και την έβαλες να τα ετοιμάσει όλα μόνη της.
Γέλασαν όλοι και κάθησαν στο τραπέζι. Σκέφτηκε τον άνδρα της στο κρεβάτι. Είχε πολλά να του πει μόλις θα πήγαινε στο σπίτι…
Έπρεπε να του πει πως ο Γιώργος και η Ρένα δε θα τους χρειάζονταν άλλο πια, μα τους αγαπούσαν όπως παλιά και τώρα ακόμη περισσότερο…
