Μπορεί να μην αποτελούν «σημαντική είδηση» για την πλειοψηφία των ΜΜΕ, όμως αποτελούν μία νέα σκληρή πραγματικότητα για χιλιάδες εργαζόμενους. Μόνιμη επιδίωξη της μεγαλοεργοδοτικής πλευράς είναι το δόγμα «δουλειά όπως, όσο και όποτε θέλει ο εργοδότης και μάλιστα με μισθούς πείνας».
Δύο πρόσφατα όπλα στην αντεργατική φαρέτρα της κυβέρνησης είναι αυτά της ψηφιακής κάρτας εργασίας και της εξαήμερης δουλειάς. Οι δύο αυτές πρόσθετες αντεργατικές παρεμβάσεις, με πιο πρόσφατη την εξαήμερη εργασία του νόμου Γεωργιάδη, που ψηφίστηκε το 2023, έρχονται να συμπληρώσουν το αντεργατικό όργιο των τελευταίων ετών, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την εκτόξευση της μερικής απασχόλησης (περίπου στο 30%), την ενίσχυση των «ευέλικτων» μορφών απασχόλησης, τη «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου, την πολλαπλή απασχόληση μέχρι και 13 ώρες τη μέρα, την υπερεργασία και υπερωρία, την κατάργηση των σταθερών ρεπό και της κυριακάτικης αργίας κ.ο.κ.
1. Από 1η Ιουλίου και με τις σύγχρονες εξελίξεις της τεχνολογίας και της παραγωγής να δίνουν στο «πιάτο» τη δυνατότητα ο εργαζόμενος να εργάζεται λιγότερο και να αμείβεται περισσότερο, η εργατική τάξη καλείται να επιστρέψει δεκαετίες πίσω, αφού η εργοδοσία μπορεί να επιβάλλει 6ήμερη δουλειά σε επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας και άλλες που λειτουργούν με το σύστημα των βαρδιών. Υπενθυμίζεται ότι η εξαήμερη εργασία με τη νέα διάταξη μπορεί να εφαρμοστεί σε:
- Επιχειρήσεις που δεν είναι από τη φύση τους συνεχούς λειτουργίας, αλλά μπορούν να λειτουργούν Δευτέρα έως και Σάββατο, επί 24 ώρες, με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών, και στις οποίες οι εργαζόμενοι απασχολούνται σε πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία. Επίσης προβλέπεται ότι το μέτρο μπορεί να εφαρμοστεί σε εξαιρετικές περιπτώσεις ιδιαίτερα αυξημένου φόρτου εργασίας, χωρίς άλλη διευκρίνιση, κλείνοντας το μάτι στην εργοδοσία να το «τεντώσει», έτσι που η υποτιθέμενη εξαίρεση να γίνει ο κανόνας.
- Επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών, στις οποίες οι εργαζόμενοι απασχολούνται σε πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία. Γι' αυτήν την περίπτωση δεν διατυπώνεται καμία εξαίρεση, ούτε προσχηματική...
2. Σε συνέχεια του αντεργατικού νόμου 4808/2021 (νόμος Χατζηδάκη), που νομοθέτησε σωρεία αντιδραστικών μέτρων, όπως αυτό της "διευθέτησης" του εργάσιμου χρόνου και της "ψηφιακής κάρτας", το υπουργείο Εργασίας έφερε την προηγούμενη βδομάδα την ερμηνευτική εγκύκλιο (37271/21-06-2024) η οποία προβλέπει σωρεία εξαιρέσεων, ώστε να νομιμοποιείται η παραβίαση του ωραρίου. Κυρίως γίνεται σαφές ότι η θέσπιση αυτού του εργαλείου γίνεται για να μετράει "ψηφιακά" την ένταση της εκμετάλλευσης και να διευκολύνει την εργοδοσία να επιβάλλει τα ωράρια - λάστιχο. Δίνεται δώρο μία ώρα απλήρωτης εργασίας στους βιομήχανους με το πρόσχημα της προετοιμασίας του εργαζόμενου για την ανάληψη της εργασίας και την αποχώρηση από αυτή! Δηλαδή, οι εργαζόμενοι να πηγαίνουν μισή ώρα νωρίτερα στη δουλειά και να φεύγουν μισή ώρα αργότερα, κι αυτό το διάστημα να μην θεωρείται χρόνος εργασίας. Ας γίνουμε συγκεκριμένοι:
-Χαρίζονται μέχρι 3 μέρες τον μήνα στην εργοδοσία για να εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους όσες ώρες θέλει, καθώς όπως αναφέρει η εγκύκλιος «είναι σκόπιμο να γίνονται αποδεκτά μέχρι 3 μονά χτυπήματα τον μήνα ανά εργαζόμενο, στην οποία περίπτωση, η σχετική διαπίστωση από την Επιθεώρηση Εργασίας θα συνεπάγεται σύσταση και όχι επιβολή προστίμου». Δηλαδή ο εργαζόμενος θα δουλεύει όσες ώρες θέλει ο εργοδότης του, γιατί ήταν δήθεν αμελής και «ξέχασε» να χτυπήσει την κάρτα.
-Δεν δηλώνεται καθόλου ωράριο σε όσους εργαζόμενους χαρακτηρίζονται ως «διευθυντικά στελέχη». Για τον χαρακτηρισμό αυτό όμως δεν υπάρχει κανένα ουσιαστικό και αντικειμενικό κριτήριο (π.χ. ιδιαίτερα αυξημένες αποδοχές) και μπορούν να βαφτιστούν «διευθυντές» ακόμα και εργαζόμενοι με μερική απασχόληση!
-Η ευθύνη για το σωστό χτύπημα της κάρτας μετακυλίεται στον εργαζόμενο. Μάλιστα, έχουν τέτοιο θράσος που γράφουν πως μπορεί «να υφίσταται σχετική πρόβλεψη περί υποχρέωσης τήρησης του ωραρίου από τους εργαζόμενους στο πλαίσιο του πειθαρχικού δικαίου της επιχείρησης». Δηλαδή ο εργαζόμενος που θα δουλεύει απλήρωτος εκτός ωραρίου θα κινδυνεύει να τιμωρηθεί και πειθαρχικά!
-Με την «ευέλικτη προσέλευση» που μπορεί να φτάσει μέχρι και 2 ώρες, δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να καλύπτει τα ίχνη της υποδηλωμένης εργασίας και να μεταβάλλει συνεχώς το ωράριο των εργαζομένων.
-Το διάλειμμα δεν θεωρείται χρόνος εργασίας και παρατείνει το ωράριο.
-Δίνεται η δυνατότητα στις επιχειρήσεις που εντάσσονται στο σύστημα της ψηφιακής κάρτας να καταχωρούν τις αλλαγές των ωραρίων και τις υπερωρίες στο «ΕΡΓΑΝΗ» μετά την πραγματοποίησή τους και όχι πριν την ανάληψη της εργασίας, όπως ισχύει σήμερα.
-Καμία κανονιστική διάταξη δεν έχει εκδοθεί μέχρι στιγμής για να ισχύσουν τα πρόστιμα (10.500 ευρώ) που είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση αν οι εργοδότες παραβιάζουν τις διατάξεις για την ψηφιακή κάρτα!
Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και η ανάπτυξή τους χτίζονται πάνω στα συντρίμμια των εργατικών δικαιωμάτων. Αποδεικνύεται πως είναι «παραμύθια της Χαλιμάς», όταν μας λένε πως αν αυξηθεί η κερδοφορία των επιχειρήσεων τότε θα βελτιωθεί και η θέση των εργαζομένων. Στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, όπου οι παραγωγικές δυνατότητες αυξάνονται κατακόρυφα, στην εποχή όπου υπάρχουν αντικειμενικά οι δυνατότητες οι εργαζόμενοι να δουλεύουν λιγότερο και να απολαμβάνουν περισσότερα, γίνεται όλο και πιο αντιληπτό πως είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία, το εγκληματικό κίνητρο του κέρδους, η σάπια εξουσία που τα περιφρουρεί, που μπαίνουν εμπόδιο στην κοινωνική πρόοδο.
Σε κάθε κλάδο και σε κάθε επιχείρηση να σημάνει συναγερμός!
Η μαχητική, διεκδικητική απάντηση μπορεί να δοθεί από την εργατική τάξη και τα συνδικάτα, συντονισμένα κι αποφασιστικά. Να παρθεί πίσω η απαράδεκτη εγκύκλιος, όχι στην 6ήμερη εργασία .
