Μυροφόρες ονομάζονταν οι γυναίκες, που όσο ζούσε ο Χριστός ήταν μαθήτριές του και μετά την Σταύρωση παρέμειναν στο πλευρό της Παναγίας βοηθώντας την να ανταπεξέλθει τον πόνο για τον χαμό του Ιησού.
Όταν πέθανε ο Ιησούς, επειδή ήταν ημέρα Παρασκευή και πλησίαζε το Σάββατο, το Πάσχα των Ιουδαίων, ο Νικόδημος και ο Ιωσήφ έθαψαν γρήγορα το σώμα του χωρίς να το μυρώσουν.
Γι΄ αυτόν τον λόγο οι Μυροφόρες αγόρασαν ακριβά αρώματα και τα ξημερώματα της Κυριακής πήγαν στον τάφο για να μυρώσουν τον Ιησού. Εκεί αντίκρισαν τον κενό τάφο, ήταν οι πρώτες που έμαθαν για την Ανάστασή του και στην συνέχεια ήταν αυτές που είδαν πρώτες τον αναστάντα Χριστό σαν επιβράβευση για την πίστη του προς αυτόν. Οι Μυροφόρες δεν πήγαν στον Τάφο όλες μαζί, αλλά ανά ομάδες.
Οι πρώτες που πήγαν ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία. Οι Πατέρες της Εκκλησίας εξηγούν ότι με την φράση η άλλη Μαρία περιγράφεται η Θεοτόκος επειδή οι Ευαγγελιστές δεν ήθελαν να νομίζουν οι άπιστοι, ότι μάρτυς της Ανάστασής του ήταν η ίδια Του η Μάνα.
Όταν πήγαν στον Τάφο είδαν να κάθεται πάνω στην πέτρα ο αρχάγγελος Γαβριήλ, ο οποίος τις είπε να μη φοβούνται. «Γνωρίζω ότι αναζητάτε τον Ιησού τον Εσταυρωμένο. Δεν είναι εδώ διότι αναστήθηκε. Πηγαίνετε να πείτε στους μαθητές του ότι ο Κύριός τους αναστήθηκε» .
Ο Όσιος Δαμασκηνός ο Στουδίτης αναφέρει ποιες ήταν οι Μυροφόρες. Η πρώτη είναι η Μαρία Μαγδαληνή (22 Ιουλίου), για την οποία συμφωνούν όλοι ότι την θεράπευσε ο Ιησούς από επτά δαιμόνια. Αυτά που αναγράφονται ότι ήταν πόρνη που μετανόησε, δεν αναφέρονται στα ευαγγέλια αλλά μας ήρθε από την Δύση. Δεύτερη ήταν η Σαλώμη η κόρη του Ιωσήφ του Μνήστορα, γυναίκα του Ζεβεδαίου και μητέρα των Αποστόλων Ιακώβου και Ιωάννη ( 3 Αυγούστου ).
Η Σαλώμη ήταν εκείνη, παρακινούμενη από μητρική φιλοστοργία, που παρακάλεσε τον Κύριο όταν Αυτός πήγαινε για τελευταία φορά στην Ιερουσαλήμ, να τιμηθούν οι γιοί της με πρωτεύοντα αξιώματα.
Όμως η Σαλώμη, τις στιγμές του φρικτού πάθους του Κυρίου, και ενώ μαθητές και φίλοι από φόβο είχαν διασκορπιστεί, μαζί με μερικές άλλες πιστές γυναίκες ήταν δίπλα του και χτυπούσαν από λύπη τα στήθη τους.
Τρίτη η Ιωάννα η γυναίκα του Χουζά (27 Ιουνίου), ο οποίος ήταν επίτροπος και οικονόμος στο σπίτι του βασιλιά Ηρώδη. Κατά τον Συμεών τον Μάγιστρο και Λογοθέτη, ήταν η γυναίκα του Αποστόλου Πέτρου. Ο Χρυσόστομος αγνοεί την βιβλιογραφία της και την χαρακτηρίζει Ιωάνναν τινά. Τέταρτη η Μαρία η αδελφή του Λαζάρου (4 Ιουνίου), πέμπτη η άλλη αδελφή του Λαζάρου η Μάρθα (4 Ιουνίου), έκτη η Μαρία του Κλωπά( (23 Μαΐου ), την οποία ο Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει σαν αδελφή της Θεοτόκου.
Ο πατέρας της Παναγίας, ο Ιωακείμ είχε έναν αδελφό, που όταν εκείνος πέθανε χωρίς να κάνει παιδιά, παντρεύτηκε την χήρα του με την οποία απέκτησε ένα παιδί την Μαρία. Έβδομη ήταν η Σωσσάννα. Υπήρχαν και άλλες Μυροφόρες που βοηθούσαν τις παραπάνω, όπως αναφέρει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, αλλά δεν αναφέρονται από τους Ευαγγελιστές διότι δεν τις θεωρούσαν σημαντικές.
Η μνήμη των Αγίων Μυροφόρων τιμάται την Κυριακή των Μυροφόρων, και η κάθε μία ξεχωριστά. Θεωρούνται προστάτες των αρωματοπωλών και αρωματοποιών.
