Λόγω των ημερών, θυμήθηκα και κάτι πολύ παλιό.
Όπως σε όλη τη χώρα έτσι θαρρώ πως είχε γίνει και στη Νάουσα. Διάφορα ακίνητα -φιλέτα- κατασκευασμένα σε εξαιρετικές και πολύ προνομιακές θέσεις, παραχωρούνταν κατά κυριότητα -ευτυχώς στη Νάουσα έγινε μόνο κατά χρήση- στις Βασιλικές οικογένειες για ....αναψυχή ή για ...τα "ρεπώ" τους! Βλέπετε, ήταν τόσο κουρασμένοι με τα κυβερνητικά τους καθήκοντα οι Βασιλιάδες μας, που αποζητούσαν απανταχού της χώρας ..... αναψυχή, αποκτώντας μάλιστα "ελέω Βασιλείας" και αδαπάνως, ακίνητα και κτήρια αμύθητης αξίας.
Η Νάουσα, μια πόλη προικισμένη, πανέμορφη, λουσμένη στο πράσινο και στα πλούσια νερά της, χωμένη στην αγκαλιά του Βερμίου, του άλσους Αγίου Νικολάου και της Αράπιτσας, αποτελούσε ανέκαθεν ένα ....Βασιλικό προορισμό τεσσάρων εποχών! Το Βέρμιο επίσης, διατηρούσε πάντα άριστη χλωρίδα και τεράστια ποικιλία πανίδας. Ξέχωρα που στο Σέλι, ο ΕΟΣ Νάουσας είχε πρωτοστατήσει και έκανε το πρώτο Χιονοδρομικό Κέντρο στην Ελλάδα (κάπου το 1934, και το 1936 διοργάνωσε τους πρώτους Πανελλήνιους αγώνες χιονοδρομίας, όπου ήλθε και ο τότε Βασιλιάς Παύλος. Μαζί δε με τους Βασιλείς, καταλαβαίνετε οτι ερχόταν και μια ολόκληρη κουστωδία Αυλικών με ό,τι αυτό συνεπάγονταν για την τότε ισχνή τοπική μας οικονομία. Ήταν δηλ. σαν κάτι που το λέμε: "Κοντά στον ...Βασιλικό ποτίζονταν και η γλάστρα"!
.........................
Το "Παλατάκι". Δεν μπορώ να γνωρίζω το πότε και ποιοι ακριβώς έκτισαν και αφιέρωσαν στους τότε Βασιλείς το πανέμορφο εκείνο κτήριο πάνω από το άλσος και δίπλα στις πηγές της Αράπιτσας. Στη Νάουσα, είχε καθιερωθεί η ονομασία "Παλατάκι". Και βέβαια, όταν κάτι ήταν αφιερωμένο σε Βασιλιάδες, δεν χρειαζόταν ...ούτε οικοδομικές άδειες, ούτε χαρτούρες και ...περιβαλλοντικά! Ενώ τα προορισμένα για τον λαό κτήρια, απαιτούν τόνους γραφειοκρατία!
Η κατασκευή εκείνη πάντως και εξ όσων μπορώ να θυμάμαι, μου φαινόταν αρκετά δαπανηρή αποτελούμενη από μάρμαρα, κίονες, αετώματα κλπ. Εμ πώς; Βασιλιάδες θα ερχόταν για κυνήγι ελαφιού, ζαρκαδιού, αγριογούρουνου και λοιπή καλοπέραση, δεν θα έπρεπε να απολαμβάνουν συνθήκες διαβίωσης αντίστοιχες με τις πανάκριβες επαύλεις τους σε Τατόϊ, "Μον Ρεπό", Πολυδένδρι Αγιάς κλπ;
Επ' ευκαιρία λοιπόν της εκδημίας του τέως και εκπτώτου άνακτος, ανέσυρα από το αρχείο μου δύο παλιές φωτογραφίες.
Η πρώτη (ασπρόμαυρη) είναι βγαλμένη κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '50, όπου η παρέα του πατέρα μου μετά από κυνήγι στο βουνό, άπλωσε επίγειο τραπέζι με εκλεκτούς κρασομεζέδες και μια ψάθινη ντραμιτζάνα ξινόμαυρο κάπου δίπλα στις πηγές (κάτω από το σημερινό γήπεδο). Οι θιασώτες της και εξ αριστερών: Μιχαλάκης Οικονόμου, Κώστας Δ. Καραμπατζός -άγνωστος τυφεκιοφόρος κυνηγός με τη μπεκάτσα του κρεμασμένη στο θηλύκι έτοιμη για ....ξεπουπούλιασμα!- Στέργιος Σέρασλης και Παναγής Δημούλας. Πίσω τους και στο βάθος, ο φωτογραφικός φακός έπιασε και το γνωστό "Παλατάκι του Βασιλιά" να δεσπόζει επί του τότε λόφου. Είναι μια φωτογραφία ντοκουμέντο! Μακάρι να βρεθεί και κάποια άλλη ακόμη πιο κοντινή.
Η άλλη φωτογραφία (έγχρωμη) είναι του έτους 1985, όταν πια είχε καταργηθεί η βασιλευομένη δημοκρατία (με το Δημοψήφισμα της 8-12-1974) και το γνωστό μας "Παλατάκι" -αφού πρώτα περιήλθε στην κυριότητα του Δήμου Νάουσας- ανακαινίσθηκε πλήρως, ενώ δίπλα του βλέπουμε και τις πρώτες θεμελιώσεις του Κολυμβητηρίου μας που έγιναν επί δημαρχίας Δ.Βλάχου, έργο που ολοκληρώθηκε τελικά πολλά χρόνια αργότερα (τέλη του 2009)!
Η τρίτη και πιο σύγχρονη φωτογραφία, βγαλμένη από φίλο μου αιωροπτεριστή -"παραπέντε", απεικονίζει το πλούσιο Δημοτικό μας Δάσος ανάντι των πηγών της Αράπιτσας και του Αγίου Νικολάου, το οποίο δάσος τον Δεκέμβρη του 2003 έγινε πλήρης ιδιοκτησία του Δήμου μας και ευτυχώς από το 2000 έχει χαρακτηρισθεί ως "Καταφύγιο Θηραμάτων" με πλήρη απαγόρευση κυνηγιού (κοινών κυνηγών αλλά και ...Βασιλέων), ενώ έχει πλημμυρίσει πλέον από θηράματα και θηλαστικά παντός είδους, μέχρι και αρκετών αρκούδων!
Τάσος Καραμπατζός
Νάουσα, 11-01-2023
